Από τον πρόλογο του βιβλίου:
Η Αρχαία Σπάρτη, η αρχαιοτέρα καταστατική Δημοκρατία στην Ελλάδα αλλά και σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα, μία Πολιτεία που εκαλλιέργησε και ετίμησε την έννοια της Ελευθερίας όσο καμμία άλλη Ελληνική πόλη, παρουσιάζεται, δια της προβολής των 2 - 3 μόνον αιώνων ασταθούς ολιγαρχικού πολιτεύματός της επάνω σ’ όλη την Ιστορία της, χύδην ως «ολιγαρχική» και έχει αδικηθεί πολλαπλώς, η δε πραγματική φύση της έχει εντόνως παρεξηγηθεί, σε σημείο που αρκετοί δημοκράτες να την θεωρούν ανοήτως ως παράδειγμα προς αποφυγή και, αντιθέτως, πάμπολλοι μισάνθρωποι και αντιδημοκράτες να την θεωρούν αυθαιρέτως πολιτικώς οικεία τους και άρα εκμεταλλεύσιμη...... ......Αυτό που εδίδαξε στην Ανθρωπότητα και τον Ελληνισμό η Αιωνία Σπάρτη, είναι η απόλυτη Ευθύτης και Ελευθεροπρέπεια και μία πρωτοφανής και άπιαστη αρετή, μοιρασμένη ισοπόσως ανάμεσα στην Αγαθότητα και την (όχι μόνον πολεμική) Ανδρεία. Και ηττήθηκε η Σπάρτη, η οργανική και εύνομη Σπάρτη, η Σπάρτη που, όπως σημειώνει ο περιηγητής Παυσανίας, υπήρξε σε όλη την διάρκεια της ελευθέρας ζωής της η μοναδική Ελληνική πόλη που ποτέ δεν επροδόθη κατά την αρχαϊκή και κλασική αρχαιότητα (και όλως «παραδόξως» κανείς δεν μας το υπενθυμίζει αυτό), για τον ίδιο λόγο που ηττώνται διαχρονικώς στην Ιστορία της ανθρωπότητος όλοι οι αγαθοί, ανώτεροι και ευγενείς άνθρωποι. Επειδή η κυρίαρχη φαυλότης, χυδαιότης και κτηνωδία υπερέχει πάντοτε σε αριθμούς, και επειδή είναι φυσικό η πορεία των πραγμάτων προς τα κάτω να είναι ταχυτέρα και ευκολωτέρα της αντιστρόφου της.
Η Ιστορία που συγγράφουν τα δουλικά του Παγκοσμίου Καθεστώτος, θα είναι πάντα η Ιστορία των νικητών, δηλαδή μία Ιστορία που εσχεδίασαν με μεγάλη τέχνη οι πολύμορφοι εκπρόσωποι της κτηνωδίας για να εξυπηρετήσει την περαιτέρω κυριαρχία τους. Στους αιώνες των αιώνων, μέχρι να ξεπερασθεί τουλάχιστον αυτή η αθλία μορφή του ανθρωπίνου είδους και να περάσουμε σε κάτι ανώτερο που να τιμά τα χαρακτηριστικά του αληθινού Ανθρώπου, δηλαδή του Φιλοσόφου υπηρέτου των Μουσών και του Ορθού Λόγου, δεν θα υπάρχει χώρος στην Ιστορία των κολάκων του εκάστοτε επικρατεστέρου, για να τιμηθούν «ακανθώδη» αντικείμενα όπως η Σπάρτη, αλλά και ο Νεώτερος Κάτων, ο Ιουλιανός και ο Πέντα. Θα υπάρχει όμως άφθονος για να τιμηθούν ο Ιούλιος Καίσαρ, ο Ιουστινιανός και ο Καρλομάγνος. Ο γράφων, για μία ακόμη φορά θα ενοχλήσει με διαφορετική ή ανεπιθύμητη προσέγγιση των θεμάτων. Επί του προκειμένου, η Αιωνία Σπάρτη θα τιμηθεί όχι όπως και όσο το επιθυμούν οι απειράριθμοι απατεώνες που την προσεγγίζουν είτε καταπατητικώς είτε κατασταλτικώς, αλλά όπως και όσο αξίζει στο πελώριο μέγεθός της. Ο γράφων, όπως πάντα έτσι και τώρα, δεν φοβάται μήπως τάχα «εκτεθεί» δείχνοντας «στρατευμένος» επειδή αρνείται ν’ αναμασά τα εντέχνως προκαθορισθέντα και να κρατά ίσες αποστάσεις κατά το γελοίο έθος της εποχής μας, μήπως και ξεκλέψει κάποια μικρή φέτα «εγκυρότητος». Από πού άραγε; Από τους προαναφερθέντες; Όχι βεβαίως. Αυτή η εγκυρότης χάρισμά τους. Η Αιωνία Σπάρτη ΕΔΩ θα τιμηθεί. Και ας στενοχωρηθεί ο απέραντος κύκλος της αγυρτείας και του ψεύδους.
Φίλε αναγνώστη, φίλη αναγνώστρια, καλωσόρισες στον φωτεινό κόσμο όπου κοιμούνται οι νεκροί μας. Οι δικοί μας νεκροί. Οι δικοί μας ήρωες. Οι δικοί μας πρόγονοι.
πηγή: www.rassias.gr
Η Αρχαία Σπάρτη, η αρχαιοτέρα καταστατική Δημοκρατία στην Ελλάδα αλλά και σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα, μία Πολιτεία που εκαλλιέργησε και ετίμησε την έννοια της Ελευθερίας όσο καμμία άλλη Ελληνική πόλη, παρουσιάζεται, δια της προβολής των 2 - 3 μόνον αιώνων ασταθούς ολιγαρχικού πολιτεύματός της επάνω σ’ όλη την Ιστορία της, χύδην ως «ολιγαρχική» και έχει αδικηθεί πολλαπλώς, η δε πραγματική φύση της έχει εντόνως παρεξηγηθεί, σε σημείο που αρκετοί δημοκράτες να την θεωρούν ανοήτως ως παράδειγμα προς αποφυγή και, αντιθέτως, πάμπολλοι μισάνθρωποι και αντιδημοκράτες να την θεωρούν αυθαιρέτως πολιτικώς οικεία τους και άρα εκμεταλλεύσιμη......
Η Ιστορία που συγγράφουν τα δουλικά του Παγκοσμίου Καθεστώτος, θα είναι πάντα η Ιστορία των νικητών, δηλαδή μία Ιστορία που εσχεδίασαν με μεγάλη τέχνη οι πολύμορφοι εκπρόσωποι της κτηνωδίας για να εξυπηρετήσει την περαιτέρω κυριαρχία τους. Στους αιώνες των αιώνων, μέχρι να ξεπερασθεί τουλάχιστον αυτή η αθλία μορφή του ανθρωπίνου είδους και να περάσουμε σε κάτι ανώτερο που να τιμά τα χαρακτηριστικά του αληθινού Ανθρώπου, δηλαδή του Φιλοσόφου υπηρέτου των Μουσών και του Ορθού Λόγου, δεν θα υπάρχει χώρος στην Ιστορία των κολάκων του εκάστοτε επικρατεστέρου, για να τιμηθούν «ακανθώδη» αντικείμενα όπως η Σπάρτη, αλλά και ο Νεώτερος Κάτων, ο Ιουλιανός και ο Πέντα. Θα υπάρχει όμως άφθονος για να τιμηθούν ο Ιούλιος Καίσαρ, ο Ιουστινιανός και ο Καρλομάγνος.
Φίλε αναγνώστη, φίλη αναγνώστρια, καλωσόρισες στον φωτεινό κόσμο όπου κοιμούνται οι νεκροί μας. Οι δικοί μας νεκροί. Οι δικοί μας ήρωες. Οι δικοί μας πρόγονοι.
πηγή: www.rassias.gr